Przewodnik prawny dla polskiej rodziny za granicą

Estonia

Spis treści

Lista państw

Najważniejsze informacje

Szkoła

Model edukacji

Edukacja ogólna jest podzielona na edukację przedszkolną, podstawową i ponadgimnazjalną.

Edukacja przedszkolna jest skierowana do dzieci w wieku od 18 miesięcy do siedmiu lat i odbywa się w specjalnie dedykowanych placówkach edukacyjnych. Głównym celem wczesnych etapów edukacji jest wspieranie rozwoju dziecka z uwzględnieniem jego indywidualności. Przedszkola realizują państwowe programy nauczania opracowane z uwzględnieniem tego celu. Po zrealizowaniu programu przedszkolnego dzieci otrzymują certyfikat opisujący rozwój dziecka. Rodzice przedkładają ten dokument w szkole, do której dziecko zostanie zapisane.

Edukacja podstawowa jest obowiązkowa i realizowana przez szkoły podstawowe (klasy od 1 do 6), szkoły ogólne (klasy od 1 do 9) oraz szkoły ponadgimnazjalne, które realizują podstawowe programy nauczania.

Szkoła podstawowa podzielona jest na trzy etapy:

etap I – klasy 1-3
etap II – klasy 4-6
etap III – klasy 7-9 – ten etap kończy się egzaminami (szczegóły poniżej).

Edukacja podstawowa jest realizowana w ramach dwóch krajowych programów nauczania:

krajowy program nauczania szkoły podstawowej,
uproszczony program nauczania dla szkoły podstawowej.

Edukacja w szkole podstawowej kończy się wraz ze zdaniem na zadowalającym poziomie trzech egzaminów, obejmujących język estoński lub estoński jako drugi język, matematykę oraz dodatkowy przedmiot, a także wykonanie zadania twórczego.

Po ukończeniu szkoły podstawowej istnieje wiele możliwości kontynuacji ścieżki edukacyjnej. Ogólne wykształcenie średnie można zdobyć w szkole ponadgimnazjalnej, natomiast średnie wykształcenie zawodowe – w instytucjach kształcenia zawodowego lub po prostu wykonując zawód.

Ogólne wykształcenie średnie zdobywa się w szkołach ponadgimnazjalnych. Celem tych szkół jest wszechstronny rozwój uczniów, tak aby stali się dojrzałymi społecznie obywatelami oraz rozwinęli swoje zainteresowania, które będą mogli kontynuować na wyższych etapach edukacji.

Program nauki w szkole ponadgimnazjalnej jest podzielony na zajęcia obowiązkowe i nieobowiązkowe. Ukończenie szkoły ponadgimnazjalnej wymaga od ucznia zaliczenia programu nauczania obejmującego co najmniej 96 indywidualnych kursów, zdanie egzaminów państwowych składających się z języka estońskiego lub języka estońskiego jako drugiego języka, matematyki i egzaminu z języka obcego, zdanie ogólnego egzaminu gimnazjalnego oraz przedłożenie zadania o charakterze badawczym lub pracy praktycznej realizowanych przez cały okres studiów.

Uczniowie, którzy zdobyli ogólne wykształcenie średnie są uprawnieni do kontynuowania nauki w szkole wyższej lub do uzyskania wykształcenia zawodowego.

Procedura naboru dziecka do szkoły

Szkoła podstawowa

Przed rozpoczęciem nauki w szkole gotowość dzieci do nauki jest oceniana przez placówki przedszkolne. Rodzic przekazuje kartę gotowości szkolnej do szkoły, w której dziecko rozpoczyna obowiązkową edukację.

Dzieci młodsze niż w obowiązkowym wieku szkolnym również mogą rozpocząć naukę w szkole, jeśli ich rodzice sobie tego życzą, a komisja doradcza lub przedszkolna, do której uczęszczało dziecko wyraziło pozytywną opinię co do jego gotowości szkolnej.

Każda szkoła musi przyjąć wszystkie dzieci w swoim rejonie. Rodzice mogą również wybrać szkołę w innym rejonie, jeśli dysponuje ona wolnymi miejscami.

Uczniowie są przyjmowani do szkoły w miejscu zamieszkania bez testów wstępnych. Szkoły, które przyjmują uczniów z całej Estonii mogą organizować testy wstępne w celu określenia potencjału dzieci. W szkołach prywatnych rada szkoły może ustalić dodatkowe kryteria przyjęć.

Jeśli uczeń wcześniej chodził do szkoły za granicą lub uczył się zgodnie z innym programem nauczania, rada nauczycielska decyduje, do której klasy zostanie przypisany, biorąc pod uwagę wiek ucznia i wiedzę, którą wcześniej zdobył.

Szkoła średnia

Warunkiem przyjęcia do szkoły średniej jest ukończenie edukacji podstawowej. Ministerstwo Edukacji i Badań określa ogólne wymagania dotyczące podjęcia nauki w szkole średniej. Właściciel lub dyrektor szkoły określa szczegółowe warunki i procedurę rekrutacji, które są publikowane na stronie internetowej szkoły.

Wykaz dokumentów wymaganych, aby zapisać dziecko do przedszkola i szkoły, które należy przedstawić do wglądu:

dokument tożsamości rodzica,
dokument tożsamości dziecka lub skrócony akt urodzenia dziecka na formularzu wielojęzycznym lub tłumaczenie przysięgłe,
dokument potwierdzający, że dziecko posiada ważne zezwolenie na pobyt stały lub czasowy albo prawo pobytu, czy (w przypadku braku takiego dokumentu) dowód legalnego pobytu,
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka,
uczniowie są przyjmowani do publicznych szkół na podstawie zagranicznych dokumentów potwierdzających uczęszczanie do szkoły za granicą bądź ukończenie kolejnego etapu kształcenia bez konieczności dokonywania ich nostryfikacji. Jeśli świadectwa szkolne nie są w języku angielskim lub estońskim, na żądanie szkoły należy zapewnić tłumaczenie przysięgłe na jeden z tych języków.

Dodatkowo o warunkach przyjęcia i wymaganych dokumentach rodzice mogą dowiedzieć się w urzędzie miasta lub gminy.

Rok szkolny

Rok szkolny w Estonii zaczyna się 1 września, a kończy w okresie 30 maja – 10 czerwca. Rok szkolny jest podzielony na cztery części (kwartały), które trwają około dwóch do trzech miesięcy, a każdą z tych części rozdzielają jedno- lub dwutygodniowe ferie. Rok szkolny trwa około 175 dni roboczych, letnie wakacje trwają od początku czerwca do końca sierpnia (około 12 tygodni).

Obowiązki i prawa ucznia

Uczeń ma obowiązek uczęszczania do szkoły, przez co rozumie się obowiązek uczestniczenia w codziennych zajęciach szkolnych lub w indywidualnym programie nauczania, wykonywania zadań i nabywania wiedzy oraz umiejętności zgodnie z własnymi możliwościami. Obowiązek ten nie jest uważany za spełniony, jeżeli osoba podlegająca obowiązkowi uczęszczania do szkoły nie została zapisana do żadnej szkoły lub jest nieobecna na zajęciach szkolnych bez uzasadnionego powodu.

Dziecko, które ukończyło siedem lat przed 1 października danego roku ma obowiązek uczęszczania do szkoły (w tym osoba mająca obywatelstwo zagraniczne lub nieokreślone, przepis ten nie obejmuje dziecka przedstawiciela obcego kraju lub organizacji międzynarodowej akredytowanej przy Republice Estońskiej). Uczeń musi uczęszczać do szkoły do momentu zdobycia podstawowego wykształcenia lub osiągnięcia wieku 17 lat.

Obowiązki i prawa rodzica

Dziecko zamieszkałe w Estonii jest objęte obowiązkiem szkolnym od 7. roku życia. Obowiązkiem rodziców jest stworzenie dziecku odpowiednich warunków do nauki w domu i wypełniania obowiązków szkolnych. Rodzice są również zobowiązani do podania szkole swoich danych kontaktowych oraz powiadomienia o ich zmianach, współpracy ze szkołą itp.

Jeśli dziecko opuści zajęcia, rodzic musi powiadomić szkołę. Jeżeli w ciągu tygodnia nie jest możliwe ustalenie przyczyny nieobecności dziecka, szkoła ma obowiązek powiadomić władze lokalne o miejscu zamieszkania dziecka. Władze lokalne mają prawo do nakładania kar lub stosowania innych środków dyscyplinujących.

Nauka języka estońskiego

W ramach programu adaptacyjnego „Settle in Estonia” przy współpracy Ministra ds. Ludności RE prowadzone są bezpłatne kursy języka estońskiego dla zarejestrowanych w Estonii cudzoziemców w języku angielskim i rosyjskim w Tallinie, Tartu i Narwie (80 godzin dydaktycznych).

Wsparcie szkolne

Szkoły estońskie oferują wsparcie na następujących poziomach:

Wspieranie rozwoju uczniów

Nauczyciele obserwują rozwój uczniów i w razie potrzeby dostosowują poziom nauczania do ich indywidualnych potrzeb i możliwości. W razie potrzeby jest zapewniona opieka nauczyciela edukacji specjalnej, logopedy, psychologa i pedagoga społecznego. W przypadku szczególnie uzdolnionego ucznia realizowany jest indywidualny program nauczania przy wsparciu specjalnych programów lub instytucji edukacyjnych. Rozmowa na temat indywidualnego rozwoju odbywa się w szkole z każdym uczniem co najmniej raz w roku szkolnym i na tej podstawie ustalane są dalsze cele rozwoju.

Zajęcia świetlicowe (,,long day group”)

W szkołach publicznych nauka jest bezplatna, w tym też „long day group”. Wysokość opłaty w szkolach prywatnych zależy od oferty edukacyjnej, etapu edukacji, języka nauczania (minimalna wysokość wynosi ok. 4000 euro rocznie). Wówczas zajęcia świetlicowe również mogą być płatne, w zależności od oferty danej szkoły.

Dyrektor szkoły może, za zgodą właściciela szkoły, tworzyć całodniowe grupy w szkole/zajęcia świetlicowe. Podczas tych zajęć uczniowie odrabiają lekcje, spędzają czas na świeżym powietrzu i rozwijają swoje zainteresowania, uczestnicząc w zajęciach dodatkowych.

Rozwijanie hobby uczniów

Szkoła oferuje zajęcia uzupełniające program nauczania w postaci zajęć pozalekcyjnych na terenie szkoły lub wydarzeń organizowanych przez szkołę. Wykorzystują one różne formy i metody w celu rozwijania indywidualnych zainteresowań uczniów.

Biblioteka szkolna

Każda szkoła musi posiadać bibliotekę, której główną funkcją jest wspieranie nauki w ramach programu szkolnego, rozwijanie indywidualnych umiejętności uczenia się i pozyskiwania informacji przez uczniów oraz ich zainteresowania czytaniem.

Wyżywienie w szkole

Właściciel szkoły organizuje wyżywienie dla uczniów w szkole zgodnie z wymogami ochrony zdrowia ustanowionymi na podstawie ustawy o zdrowiu publicznym.

Wsparcie na pokrycie kosztów obiadów w szkole dla uczniów szkół podstawowych i średnich jest przyznawane z budżetu państwa.

Opieka medyczne w szkole

Uczniowie publicznych szkół podstawowych i średnich mają zapewnione usługi medyczne w szkole, w tym opiekę pielęgniarki. Minister właściwy do spraw zdrowia określa czynności, które mają wykonywać pielęgniarki świadczące opiekę zdrowotną w szkole, a także wymagania dotyczące czasu, zakresu i dostępności pielęgniarek.

Zapewnienie bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego w szkole

Szkoły zapewniają bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne oraz ochronę zdrowia uczniów podczas ich pobytu w szkole.

Pomoc lokalnych władz

Władze lokalne zapewniają osobie podlegającej obowiązkowi uczęszczania do szkoły, której miejsce zamieszkania znajduje się na danym terytorium administracyjnym, możliwość zdobycia podstawowego wykształcenia. W tym celu gmina lub miasto określa warunki i procedurę ustalenia właściwej szkoły. Okoliczności, które powinny być uwzględnione przy ustalaniu szkoły obejmują bliskość miejsca zamieszkania ucznia, uczęszczanie innych dzieci z rodziny do tej samej szkoły oraz ewentualne prośby rodziców.

Władze miasta lub gminy organizują rejestrację osób podlegających obowiązkowi uczęszczania do szkoły. Do celów rejestracji porównuje się dane z estońskiego rejestru ludności dotyczące osób objętych obowiązkiem uczęszczania do szkoły, których miejsce zamieszkania znajduje się na danym terytorium administracyjnym raz w roku szkolnym z danymi estońskiego systemu informacji o edukacji.

Najczęstsze nieporozumienia

Dzieci z rosyjskim jako językiem ojczystym często nie radzą sobie w szkole. Z powodu bariery językowej każdego roku rosnąca liczba dzieci z rosyjskim jako językiem ojczystym decyduje się na naukę w szkole zawodowej zamiast gimnazjum. Ponadto uczęszczają na kosztowne dodatkowe zajęcia, aby nauczyć się estońskiego.

Wychowanie

Obowiązki rodzica

Rodzic musi umożliwić i ułatwić wypełnienie obowiązku uczęszczania do szkoły, w tym:

stworzyć warunki ułatwiające dziecku naukę w domu oraz warunki uczestniczenia w zajęciach dla ucznia objętego obowiązkiem uczęszczania do szkoły,
przekazać do szkoły swoje dane kontaktowe i informować szkołę o każdej ich zmianie,
zapoznawać się z przepisami regulującymi życie szkolne,
współpracować ze szkołą na warunkach i zgodnie z przyjętymi w niej procedurami,
korzystać z możliwości oferowanych przez szkołę, gminę wiejską lub władze miasta zamieszkania,
w przypadku sugestii ze strony szkoły zwracać się do zewnętrznych doradców,
w razie potrzeby zwrócić się do szkoły, gminy wiejskiej lub władz miasta zamieszkania ucznia o podjęcie kroków zapewniających wykonanie obowiązku uczęszczania do szkoły przewidzianego w przepisach.

System świadczeń socjalnych

Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej samorząd jest zobowiązany do świadczenia jedenastu usług socjalnych, poza którymi mogą być również organizowane inne usługi socjalne.

Świadczenia z zabezpieczenia społecznego zapewniane przez państwo stanowią środki emerytalne, na wypadek choroby, utraty pracy czy urodzenia dziecka. Jeżeli rodzina znajdzie się w trudnej sytuacji pomimo istniejących systemów zabezpieczenia społecznego, państwo zapewni pomoc społeczną.

Świadczenia rodzinne to świadczenia wypłacane w celu zapewnienia dobrobytu rodzinom z dziećmi. Estoński system świadczeń rodzinnych opiera się na zasadzie uniwersalności, co oznacza, że każde dziecko ma prawo do pomocy państwa, niezależnie od dochodów rodziców dziecka.

Najważniejsze świadczenia z punku widzenia rodziny:

Zasiłek porodowy wypłacany jest rodzicowi, rodzicowi adopcyjnemu lub opiekunowi dziecka. Zasiłek porodowy to jednorazowy zasiłek w wysokości 320 euro na każde urodzone dziecko. W przypadku urodzenia trojaczków lub więcej niż trojga dzieci w jednym porodzie zasiłek porodowy wynosi 1000 euro na każde urodzone dziecko.
Dodatek na dziecko wypłacany jest co miesiąc wszystkim dzieciom od urodzenia do 19. roku życia. Miesięczna kwota dodatku na dziecko wynosi 80 EUR na pierwsze i drugie dziecko oraz 100 euro dla wszystkich dzieci począwszy od trzeciego.
Zasiłek rodzicielski wypłacany jest na urlopie rodzicielskim rodzicowi, rodzicowi przysposabiającemu, rodzicowi zastępczemu lub opiekunowi wychowującemu dziecko, pod warunkiem że jest on stałym rezydentem Estonii lub cudzoziemcem mieszkającym w Estonii na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy. Tylko jeden rodzic może skorzystać z urlopu rodzicielskiego. Ojciec dziecka kwalifikuje się do zasiłku rodzicielskiego, gdy dziecko ma co najmniej 70 dni. Świadczenie jest wypłacane przez 435 dni po końcowej dacie zaświadczenia o urlopie macierzyńskim lub adopcyjnym. Świadczenie rodzicielskie zapewnia rodzicowi średnie wynagrodzenie z poprzedniego roku kalendarzowego

Instytucja odpowiedzialna – Departament Ubezpieczeń Społecznych (Sotsiaalkindlustueamet).

Problemy wychowawcze

Rosnąca częstotliwość zaburzeń psychicznych, w tym uzależnień oraz coraz młodszy wiek osób cierpiących na nie stały się poważnym problemem w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Ponad 10 tys. dzieci rocznie potrzebuje pomocy z powodu różnych problemów psychicznych. Wskaźnik samobójstw utrzymuje się na wysokim poziomie, również wśród młodych osób. Badanie przeprowadzone wśród estońskich uczniów wskazuje, że dobre i pełne zaufania relacje z rodziną dziecka chronią je przed depresją i skłonnościami samobójczymi. Zaburzenia psychiczne dzieci, które nie są diagnozowane i leczone na czas, często prowadzą do rozwoju uzależnień. Dane wskazują, że coraz częstsze są przypadki hospitalizacji z powodu zaburzeń psychicznych spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych oraz zaburzeń behawioralnych i emocjonalnych nabytych w dzieciństwie.

Badania wskazują, że wzrosło używanie narkotyków wśród uczniów w wieku 15–16 lat. 7% uczniów w wieku 15–16 lat próbowało substancji odurzających przynajmniej raz w życiu w 1995 r., a w 2007 r. odsetek ten wzrósł już do 30%. Spożywanie alkoholu przez dzieci i wynikające z tego przestępstwa nieletnich również stanowią powód do niepokoju.

Według danych policji, zwiększa się odsetek nieletnich przestępców. Wypadki śmiertelne wśród dzieci są powiązane ze świadomością i nadzorem rodziców. Potrzeba wspierania rodzicielstwa jest zatem również podkreślana przez to, że 41% zgonów dzieci w wieku 1–4 było spowodowanych wypadkami, zatruciami lub urazami. Rozwijanie umiejętności rodzicielskich ma zatem podstawowe znaczenie w pomaganiu dzieciom i zapobieganiu ich problemom.

Problemy rodzinne

Życie rodzinne w Estonii zmienia się nieustannie na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat. Wskaźnik urodzeń znacznie spadł w porównaniu z okresem bezpośrednio po odzyskaniu przez Estonię niepodległości: współczynnik dzietności, który w 1990 r. wynosił 2,05, spadł do 1,64 w 2010 r. Ludzie czekają dłużej, zanim zdecydują się na dziecko czy ślub: w 1990 r. średni wiek kobiet rodzących po raz pierwszy wynosił 22,8 lat, a średni wiek kobiet rodzących 25,6 lat, podczas gdy analogiczne wskaźniki w 2010 r. wyniosły 26,3 i 29,3. Liczba małżeństw również zmalała, ponieważ więcej par decyduje się na związki partnerskie. Odnotowuje się wysoki współczynnik rozwodów i więcej związków osób tej samej płci.

W rozwiązywaniu niektórych sporów rodzinnych pomagają pracownicy socjalni. Większość sporów dotyczących dzieci wynika z faktu, że rodzice w separacji nie mogą dojść do porozumienia. W 2010 r. 27% wszystkich sporów dotyczyło komunikacji rodziców żyjących osobno i ich udziału w wychowaniu dziecka, 15% sporów – miejsca, w którym dziecko powinno mieszkać, 15% sporów – obowiązku utrzymania dziecka. Oczywiste jest, że spory między rodzicami mają wpływ na samopoczucie dzieci, powodując zaburzenia zdrowia psychicznego i zachowania ryzykowne.

Liczba dzieci, które żyły poniżej granicy ubóstwa lub poniżej minimum egzystencji w Estonii, według danych za 2010 r. wynosiła 18,6% wszystkich dzieci w wieku 0-17 lat. Bezwzględny wskaźnik ubóstwa wszystkich gospodarstw domowych w tym samym czasie wynosił 9,5% i obejmował ponad 57 tys. rodzin.

Niepokój budzi spożywanie alkoholu przez dzieci i wynikająca z tego przestępczość nieletnich. Według danych policji w 2010 r. zarejestrowano 1788 przestępstw popełnionych przez nieletnich.

40% rodziców uważa, że karanie cielesne dzieci jest koniecznym i uzasadnionym środkiem edukacyjnym. Przemoc fizyczna wobec dziecka z jakiegokolwiek powodu jest klasyfikowane jako przestępstwo zgodnie z Kodeksem karnym Estonii. Celem nie jest stosowanie sankcji wobec rodziców, ale ich wsparcie i edukacja w zakresie alternatywnych metod wychowawczych wspierających rozwój dzieci.

Rozwód

W Estonii rozwodu może udzielić urząd stanu cywilnego lub notariusz za porozumieniem małżonków na podstawie wspólnego pisemnego wniosku lub sąd w oparciu o powództwo wniesione przez jednego z małżonków przeciwko drugiemu małżonkowi. Ten drugi scenariusz dotyczy sytuacji, w której jedno z małżonków nie wyraża zgody na rozwód lub na warunki jego przeprowadzenia, lub sytuacji, w której urząd stanu cywilnego nie jest organem właściwym do udzielenia rozwodu. Urząd stanu cywilnego lub notariusz może udzielić rozwodu za porozumieniem małżonków na podstawie wspólnego pisemnego wniosku, jeżeli obydwoje małżonkowie zamieszkują na terytorium Estonii.

Sąd może udzielić rozwodu w oparciu o powództwo wniesione przez jednego z małżonków przeciwko drugiemu małżonkowi. Przepisy prawa nie wymagają ani okresu karencji, po którym można domagać się rozwodu, ani konieczności uzyskania w pierwszej kolejności orzeczenia o separacji.

Rodzic, który opuścił rodzinę powinien pomagać utrzymać dziecko i płacić alimenty. Jednak 46% osób w Estonii uważa, że płacenie alimentów jest dobrowolne, przede wszystkim problem „płatnika”, a pracodawca, państwo lub inni członkowie rodziny nie powinni w to ingerować. Ta opinia cieszy się większym poparciem wśród mężczyzn i osób młodszych (grupy wiekowe 15–24 lata i 25–34 lata). Pokazuje, że wiele osób w Estonii stawia swoje własne interesy ponad interesy dzieci, co podkreśla potrzebę podnoszenia świadomości obywateli na temat odpowiedzialności rodzicielskiej i promowania odpowiednich wartości. Naruszenie obowiązku alimentacyjnego (§ 169 Kodeksu karnego) stanowi przestępstwo.

Problemy z prawem

System opieki społecznej

W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą w rodzinie specjaliści ds. ochrony dzieci w samorządzie lub Departamencie Ubezpieczeń Społecznych mają prawo do czasowego odebrania dziecka z rodziny lub ograniczenia jego komunikacji z rodzicami na okres nie dłużej niż 72 godziny. Po takiej decyzji musi koniecznie nastąpić natychmiastowe udanie sią do sądu, który może ustanowić tryb komunikacji z dzieckiem.

Tylko sąd może orzec o odebraniu dziecka z rodziny na okres dłużej niż 72 godziny, ograniczyć prawo do opieki rodzicielskiej i ustalić, z kim dziecko zostanie w przyszłości. Ponadto sędzia musi zapytać dziecko o opinię, czy chce mieszkać z rodzicami. Choć prawo wymaga wysłuchania dzieci w wieku od 10 lat, w praktyce sędziowie uwzględniają opinię młodszych dzieci, jeśli pozwala na to ich rozwój.

W przypadku umieszczenia dzieci w pieczy zastępczej potrzebna jest gotowość rodziców biologicznych do nawiązania kontaktów z urzędnikami lokalnymi i podjęcia z nimi współpracy. Jedną z najważniejszych zasad, na których zbudowany jest system ochrony dziecka w Estonii, jest zrozumienie, że naturalnym środowiskiem każdego dziecka jest jego własna rodzina, dlatego wszystkie metody ochrony socjalnej mają na celu przede wszystkim utrzymanie normalnych stosunków w rodzinie. Udanie się do sądu będzie postrzegane jako najbardziej radykalna i ostateczna deska ratunku, gdy wyczerpią się inne metody zapewnienia bezpieczeństwa dziecka.

Gdzie szukać pomocy

Pomoc świadczą następujące instytucje:

Związek ochrony dzieci (Lastekaitse liit),
Centrum pomocy dzieciom (Lasteabi),
Związek Estońskich Rodzin Opiekunów (Eesti Kasuperede liit),
Estońskie Stowarzyszenie Rodziców (Eesti Lastevanemate Liit),
Poradnia Rodzinna (Perede ja lastenõudekeskus).

Również wsparcie oferują pracownicy socjalni w urzędach miejscowych, w tym pomoc w przypadku przemocy w rodzinie:

Centrum Pracy Społecznej miasta Tallinna (Tallinna Sotsiaaltöö Keskus),
Centrum pomocy społecznej miasta Tartu (Tartu Sotiaalabikeskus),
Urząd ds. pomocy społecznej miasta Narwy (Narva linna Sotsiaalabiamet),
Urząd ds. pomocy społecznej miasta Pärnu (Pärnu linnavalitsuse hoolekandekontor).

Dostęp do pomocy prawnej

Przyznanie pełnomocnika z urzędu następuje na wniosek osoby zainteresowanej. Wniosek powinien być złożony w sądzie, w którym sprawa się toczy lub ma być wytoczona. Do wniosku o ustanowienie pełnomocnika strona powinna dołączyć oświadczenie, które obejmuje szczegółowe dane o swoim stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania. Formularz taki można otrzymać w sądzie. O przyznaniu pomocy prawnej z urzędu decyduje sąd. Od jego oceny zależy, czy podane przez stronę powody będą uznane za dostateczne do przyznania takiej pomocy.

Tu znajdziesz pomoc

Lista kontaktów w Estonii

Ambasada RP w Tallinie	www.tallinn.msz.gov.pl
Chancellor of Justice	zobacz
e-estonia	www.e-estonia.com
Estonian Rescue Board	www.rescue.ee
Estonian State Portal	www.eesti.ee
Global Estonian	www.globalestonian.com
Integration Foundation	www.integratsioon.ee
InterNations	www.internations.org
Invest in Estonia	www.investinestonia.ee
Migration Advisors	zobacz
Ministry of Education and Research	zobacz
Ministry of Social Affairs	www.sm.ee
Police and Border Guard Board	www.politsei.ee
Settle in Estonia Programme	www.settleinestonia.ee
Social Insurance Board	hwww.sotsiaalkindlustusamet.ee
Study in Estonia	www.studyinestonia.ee
Tax and Customs Board	www.emta.ee
The Labour Inspectorate	www.ti.ee
Work in Estonia	www.workinestonia.com